کلرزنی آب شور

گروه دکتر استخر

کلرزنی آب شور

کلرزنی آب شور، پروسه‌ای است که در آن از نمک محلول (ppm 6000 -2500) به عنوان منبعی برای سیستم کلرزنی استفاده می‌شود. تولید‌کنندۀ کلر (که به عنوان سلول نمکی، نمک‏ساز، کلرزن نمکی یا SWG نیز شناخته می‌شود) از الکترولیز در حضور نمک محلول (NaCl) برای تولید هیپوکلرو اسید (HClO) و سدیم هیپوکلریت (NaClO) ـ با نام تجاری آب ژاول یا بلیچ ـ که عوامل پاک‌کننده‌ای هستند و به طور معمول در استخرهای شنا استفاده می‌شوند، بهره می‏برد. در واقع، یک استخر آب‌شور، بدون کلر نیست؛ بلکه از نمک و تولیدکنندۀ کلر، به جای اضافه‏ کردن مستقیم کلر، استفاده می‌کند.

تمایز نسبت به کلرزدن به استخرهای سنتی

وجود کلر در استخرهای سنتی را می‌توان به صورت ترکیبی از کلر موجود آزاد (FAC) و کلر موجود ترکیبی (CAC) توصیف کرد. در حالی که FAC از کلر فعالی که برای پاک‏سازی آب موجود است تشکیل می‌شود، CAC شامل کلرآمین می‌شود که از واکنش FAC با آمین‌ها (که ناشی از تعریق، بُزاق، مُخاط، ادرار و عوامل بیولوژیکی دیگر هستند) ایجاد می‌شود. کلرآمین‌ها مسئول بوی کلر استخرها و همچنین سوزش چشم و پوست هستند. این مشکلات، ناشی از مقادیر ناکافی کلر موجود آزاد است و نشان‏دهندۀ این است که باید با اضافه کردن ۵ تا ۱۰ برابر از مقدار معمول کلر، به استخر “شوک” وارد کرد. در استخرهای آب شور، تولیدکننده کلر از الکترولیز برای تولید مداوم کلر آزاد استفاده می‌کند و همچنین کلرآمین‌ها را به همان‌ روش شوک سنتی (اکسید‌کننده) از بین می‌برد. همانند استخرهای کلردار سنتی، استخرهای آب شور را برای حفظ میزان مواد شیمیایی به حد مناسب، باید پایش و کنترل نمود. مقادیر کم کلر می‌تواند ناشی از مقدار ناکافی نمک، تنظیمات ناصحیح دستگاه تولیدکننده، مقدار ناکافی پایدارکننده، تابش خورشید و یا مشکلات مکانیکی تولیدکنندۀ کلر باشد. کاهش میزان نمک می‌تواند به واسطه تخلیه، پس‌شویی (Backwash) و رقیق‏شدن آب استخر با آب باران باشد.

کارکرد

سلول‏های تولید‌کنندۀ کلر، شامل صفحات تیتانیوم موازی با روکش (Ru) روتنیوم و برخی مواقع ایریدیوم (Ir) هستند. مدل‌های قدیمی‌تر از صفحات سوراخ‌دار (شبکه‌بندی‏شده) به جای صفحات توپُر استفاده می‌کنند. الکترولیز به طور طبیعی، کلسیم و دیگر مواد معدنی را به سمت صفحه جذب می‌کند؛ بنابراین بسته به مواد شیمیایی موجود در آب و مقدار مورد استفاده، سلول نیازمند تمیزکردن دوره‌ای در یک محلول اسیدی ملایم است (یک بخش HCl به ۱۵ بخش آب استخر) که رسوب کلسیم را از بین می‌برد. رسوب بیش از حد می‌تواند بازدهی سلول را کاهش دهد. طراحی‌های خاص تولید‌کننده‌های کلر آب شور از طراحی “قطبیت معکوس” استفاده می‌کنند که نقش دو الکترود را بین آند و کاتد به طور منظم تغییر می‌دهد و موجب می‌شود رسوب کلسیم از روی الکترود حل شود. استفاده از تولیدکنندۀ کلر با مقدار ناکافی نمک در استخر برای مدت‌ طولانی، می‌تواند روکش سلول را از بین ببرد که در نتیجه، نیاز به جایگزینی پرهزینۀ آن را طلب می‌کند.

استخرهای آب شور همچنین ممکن است نیازمند پایدارکننده (سیانوریک اسید ۲۰ تا ppm 50) برای کمک به جلوگیری از شکستن کلر آزاد در استخر به دلیل اشعۀ UV خورشید باشند. این استخرها همچنین نیازمند حفظ pH در محدوده ۷٫۲ تا ۷٫۸ (با تمایل بیشتر به سمت ۷٫۲ به دلیل اثربخشی بیشتر کلر) هستند. میانگین مقدار نمک معمولاً در حدود ۳۰۰۰ تا ppm 5000 می‎باشد که بسیار کمتر از آب اقیانوس (ppm 35000 نمک) است. در استخرهای شنا، نمک معمولاً در امتداد کف استخر ریخته شده و تا زمانی که حل شود، هم زده می‌شود. اگر اجازۀ ورود آب‌نمک به سیستم آب بازگشتی داده شود، این امر می‌تواند به دلیل رسانش بیش‌ازحد، منجر به خرابی سلول تولیدکننده کلر شود.

مزایا

مزیت سیستم‌های نمک در استخرها، راحتی و تأمین مداوم پاک‌کننده‌های بر پایۀ کلر می‌باشد. کاهش کلرآمین‌های آزاردهنده در مقابل روش‌های سنتی کلرزنی و اثر “نرم‌کنندگی” الکترولیز که منجر به کاهش مواد معدنی قلیایی در آب می‏شود نیز به عنوان مزایای این سیستم‌ها شناخته می‌شوند. برای برخی افراد که نسبت به کلر حساس هستند، این سیستم‌ها می‌توانند کمتر آسیب‌زننده باشند. نگهداری استخرهای آب شور در طول سال ارزان‌تر است، زیرا نمک، بسیار ارزان‌تر از کلر تجاری است.

بسیاری از افراد، تجربۀ بهتری را در استخرهایی که از الکترولیز آب شور استفاده می‌کنند، گزارش می‌دهند. از آنجا که میزان نمک استفاده‏شده در واقع بسیار پایین است، هیچ مزۀ قابل توجهی از آب احساس نمی‌شود (زیرا افراد از ppm 3500 نمک، شروع به حس کردن مزۀ آن می‌کنند) که بسیار بهتر از مزۀ سفیدکننده در استخرهای با کلر تجاری است. آب نیز آن طور که گفته می‌شود، حس بهتری بر روی پوست ایجاد می‌کند. سدیم، به صورت یک نرم‌کنندۀ آب عمل کرده و یون‌های کلسیم و منیزیم را با یون‌های خود جایگزین کرده و منجر به شنای لذت‌بخش‌تری می‌شود.

با وجود هزینه‌های افزایش‏یافتۀ نصب، استفاده از الکترولیز آب شور می‌تواند سبب صرفه‏ جویی مالی در بلندمدت شود. بدون نیاز به خرید ترکیبات گران کلر و دیگر مواد شیمیایی، هزینۀ نگهداری را می‌توان به طور قابل‌توجهی کاهش داد.

زمانی که کلر تولید می‌شود، pH افزایش پیدا می‌کند و منجر به کم‌اثر شدن کلر می‌شود. بسیاری از سیستم‌های اتوماسیون شیمیایی می‌توانند افزایش pH را حس کرده و به طور خودکار، CO2 یا هیدروکلریک اسید را برای برگرداندن pH به مقدار مورد نظر، وارد آب ‌کنند.

سیستم‌های اتوماسیون همچنین مقادیر پاک‌کننده را با پایش ORP (پتانسیل اکسید و احیا) مدیریت می‌کنند. این امر، تنها اجازۀ تولید مقادیر مورد نیاز کلر را بر اساس تقاضا می‌دهد.

کاربر تنها هر از چندگاهی نیاز به شوک کلر(فوق‌کلرزنی) یا افزایش تولید کلر سلول دارد. این کار معمولاً هفته‌ای یک بار و یا پس از سانس‌های شلوغ استخر انجام می‌شود.

DR  POOL  GROUP

گروه دکتر استخر

مشاوره ، بازدید ، کارشناسی

بازسازی ، نوسازی ، زیباسازی

عیب یابی ، سرویس دوره ای  

تعمیر و نگهداری پروژه های : 

پارک آبی ، مجتمع آبدرمانی ، استخر ، سونا ، جکوزی 

در  تهران ، البرز  و شمال ایران

با ما تماس بگیرید

تلفکس :     02124521639        02143850311   02195118234        

همراه :     [phone]      09130137157       09163661255     

وبسایت   WWW.DRPOOL.IR

ایمیل     [e-mail]           [e-mail]     

کانال تلگرام     DRPOOLGROUP    

اینستاگرام  DRPOOL.IR       

مدیر گروه دکتر استخر : مهندس سید محسن نقیبیان

آدرس دفتر مرکزی : تهران  ، میدان جمهوری ، برج اداری سهیل ، طبقه چهارم ، واحد 410